مطالب خواندنی

در قراردادهاي بين المللي ، زماني كه طرفين قرارداد ، يك قرارداد ظاهري منعقد مي كنند و قصد ندارند كه اين قرارداد منعكس كننده توافق واقعي انها باشد، در اين صورت قرارداد واقعي بين طرفين حاكم خواهد بود.

١)فسخ با رضايت دو طرف قرارداد ٢) فسخ به علت وقوع يك سبب خاص مانند ورشكستگي يكي از طرفين قرارداد ٣) فسخ بعلت نقض يك تعهد اساسيش ٤) فسخ به علت وقوع وقوع فورس ماژور

اصطلاحي مصطلح در قانون مدني ميباشد و به اين معني است كه طرفين قرارداد ، هر دو موظف به انجام تعهداتي متقابل نسب به يكديگر مي باشند. مانند قرارداد خريد و فروش كه در ان يكي موظف به تحويل كالا و ديگري وظيفه پرداخت مبلغ را به عهده دارد.

در قراردادهاي بين المللي هنگامي كه قانون يك كشور، مجوزي عمومي را كه بر اعتبار قرارداد يا اجراي تعهدات ان موثر است، مقتضي مي سازد و قانون مزبور و اوضاع و احوال موجود دلالت مخالفي ندارد: الف) اگر محل تجاري فقط يكي از طرف ها در ان كشور باشد، ان طرف بايد تدابير لازم براي اخذ ان مجوز را اتخاذ …

قاعده اي كلي در مورد رابطه كارفرما و كارگر اين است كه كارفرما به طور نيابتي در قبال شبه جرم هاي صورت گرفته توسط كارگر در طول دوره استخدام مسئول است. چرا كه اقدامات كارگرa عموما بنا به دستور كارفرماست.

يك قرارداد اختصاصي يا رسمي توافقي كتبي مي باشد ( اولين خصيصه در قرارداد هاي اختصاصي يا رسمي ، كتبي بودن ان است ) و تنها در صورتي معتبر مي باشد كه توسط تمامي افراد تشكيل دهنده ان امضا شده باشد( خصيصه دوم ) همچنين بايد مهر شده باشد به عنوان مثال مهر شركت (خصيصه سوم ) و اينكه تحويل …